က်ေနာ္ထုဆစ္ထားတဲ့ က်ေနာ္၏ ပံုရိပ္
စံဂ်ဴး (ရသ ၀တၳဳတို)
ဘန္ေကာက္ရဲ့ ညေနေစာင္း ေန၀င္ခါစ.. ေလႏုေႏြးေႏြး တရိတ္ရိတ္ တိုက္ခတ္ေနအခ်ိန္အၾကင္နာရိတ္(လကၻ
“အခ်ိန္မရွိပါဘူးဟုတ္လား” ကိုေအာင္က ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ လုပ္ရင္း အေလးအနက္ ေတြးေနဟန္ တိုးတိုးေလးေရရြန္လိုက္ တယ္။ ကိုေထြးက ကိုညီေအာင္ရဲ့ အေမးကို ယတၱိျပတ္ျငင္းျပီး ျငိမ္ေနလိုက္တယ္။
“ကိုေထြး ခင္းဗ်ားေျပာတာ တစ္ခုခုေတာ့ လႊဲေနျပီးေနာ္” ကိုညီေအာင္စိတ္ျပက္သည့္ပံုႏွင့္
လို႔ ကိုေထြးက ျငင္းေတာ့ကိုညီေအာင္တစ္ခ်က္ျပံဳ
“ဦးေႏွာက္ဆိုတာေျမကြက္ရိုင္းၾက
ကိုညီေအာင္ေျပာေတာ့ ကိုေထြးခတ္ရြံရြံေလးျပံဳးေနတယ္၊
ကိုညီေအာင္ကက်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာ ဗဟုသုတအ ျကြယ္ဆံုး၊ နိုင္ငံေရးေမးမလာ လူမႈေရးေမးမလား ကမၻာျကီးအေၾကာင္း ေမးမလာ သူအကုန္သိသလို က်ေနာ္တို႔ ေမးရင္လည္း မေမာနုိင္ေအာင္ကိုရွင္းျပတယ္။မသ
“ကိုညီၤေအာင္ကလည္းဗ်ာ က်ေနာ္က က်ေနာ့ရဲ့ကိုယ္ ပိုင္အခ်ိန္ေတြကို အျကုိးရွိွရွိ အသံုးခ်ပါတယ္ဗ် က်ေနာ္နည္း နည္းအား တာနဲ႔ က်ေနာ္ပိုးေနတဲ့ ေမရီလြင္နဲ႔ ေရွ႕ေရးေနာက္ေရး ေတြအတြက္ အခုကတည္းကနားခ်လမ္းခင္းေနရတယ္ေလ
စိတ္ျပတ္သလိုျငီးရင္း ေရးေႏြးထပ္ငွဲ႔ေသာက္လိုက္ျပီး တစ္ခုခု ကိုအေလးအနက္ေတြး ေနသလိုစာပြဲးခံုကိုစိုက္ၾကည့္ေန
“ခင္ဗ်ားတို႔ကို က်ေနာ္ထုဆစ္ထားတဲ့ က်ေနာ့ရဲ့ပံုရိတ္ အေျကာင္းေျပာျပမယ္ နားေထာင္မလား”
ကိုညီေအာင္က တိတ္စိတ္မႈကို စတင္ဖ်ိဳခြင္းလိုက္ေတာ့က်ေနာ္ တို႔အားလံုးေခါင္းေထာင္သြားတယ္။
“ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါကိုညီေအာင္ က်ေနာ္စိတ္၀င္ စားတယ္” ဆိုေတာ့ကိုေထြးေရာ ကိုထြန္းရွိန္ကပါ လိုလိုလားလားေထာက္ ခံၾကတယ္၊
“ေျပာေလဗ်ာ က်ေနာ္တို႔လည္း ဗဟုသုတ ရတာေပါ့”
“ဒီလိုဗ်”
ကိုညီေအာင္စကားအစပ်ိဳးျပီး လက္ထဲက လက္က်န္ေရေႏြး က်မ္းကို ေမာ့လိုက္ျပီး၊
“က်ေနာ္ ဘန္ေကာက္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့အခန္းေဘးကအခန္းမွာ ရန္ကုန္သား ကိုေျပသာ ဆို တဲ့လူတစ္ေယာက္ေနတယ္ဗ် က်ေနာ္လည္းေရာက္စဆိုေတာ့ ဘယ္မွမသြားတက္မလာတက္ဆိုေတာ့ အားရင္တစ္ခါတေလ သူအခန္းဘက္သြားလယ္ျဖစ္တယ္ တီဗီသြားၾကည့္တာပါ ၊သူ ကက်ေနာ့ထက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ျကီးတယ္
( respect)ပဲ ကိုျပန္ရမယ္တဲ့ ”
ေျပာျပာဆိုဆို သူေရတစ္ေႏြးတစ္ခြက္ ထပ္ေမာ့လိုက္သည္္၊ အာေျခာက္ေနျပီေပါ့….
က်ေနာ္ဒီအယူကိုလက္ခံလိုက္တယ္၊က်
“အဟန္း”
ကိုညီးေအာင္ေခ်ာင္းဟန္႔တာလားလည္
“ထားေတာ့ ကိုေျပသာနဲ႔ က်ေနာ္ႏွစ္ဦးသေဘာတူ က်ေနာ္/
ကိုညီေအာင္ စကားရပ္ျပီးေရေႏြးတစ္ခြက္လံုးကု
ကိုညီေအာင္ေမာသြားပံုရသည္သက္ျပင
ကိုညီေအာင္ကေရေႏြးအိုးကိုကိုင္ၾ
ကိုေတြးေမးခြန္းထပ္စတယ္“ဘယ္စာအု
ကိုညီေအာင္က က်ေနာ္တို႔ကို မ်က္လံုးဖြင့္ေပးေနတာပါလား…. က်ေနာ့အေတြးမဆံုးလိုက္ ကိုေထြးရဲ့ေမးခြန္းစလာသည္။ “အထၱဳပၸတိၱ စာအုပ္ေတြကေရာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ဘာေတြ မ်ား အက်ိဳးရွိနိုင္မွာလည္းဗ်” ကိုညီေအာင္ ျပံဳးလာသည္၊ေရေႏြး တစ္ခြက္ ေသာက္လိုက္ျပီး “အထၱဳပၸတိၱ စာအုပ္ေတြထဲကအဓိက အားသာခ်က္ တစ္ခုကိုေျပာျပရရင္ေတာ့ သေဘာတစ္ခုဗ်ာ၊ ခင္ ဗ်ား နာဇီေတြရဲ့ေခါင္းေဆာင္ျကီး ဟစ္သလာ အေၾကာင္းဖတ္မိ တယ္ဆိုရင္ ဟစ္သလာက ေတာက်ံဳအံုၾကားက သာမွန္ ပန္းခ်ီ ဆရာတစ္ေယာက္ကေန ဂ်ာမနီနိုင္ငံရဲ့ စစ္ေသနာပတိျကီးအထိ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာတယ္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးသန္းေပါင္းမ်ားစြာကိ
က်ေနာ့စိတ္ေတြ ေရာက္ယက္ခတ္ေနေတာ့တာပါပဲ စာအုပ္ေတြ တကယ္ပဲ ဒီေလာက္စြမ္းသလားဗ်ာ က်ေနာ္ သိခ်င္လာတယ္ မာသာ ထရီစာေရာ ဟစ္သလာေရာ ေနာက္ထက္တျခားသူေတြ လည္းရွိအံုးမွာ..က်ေနာ္ စာဖတ္ျခင္စိတ္ေတြ တစ္ဖြဖြေပၚလာ တယ္ ဒါေၾကာင့္ ကိုညီေအာင္ကို ပထမဆံုးေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္ …
“ကိုညီေအာင္ေရ က်ေနာ္တို႔ကသူမ်ားနိုင္ငံမွာအလု
ဆိုေတာ့ ကိုေထြးေရာ ကိုထြန္းရွိန္ကပါ က်ေနာ့ဘက္ပါလာေတာ့..
“က်ေနာ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုရွာမေပး နိုင္ဘူးဗ်ာ.. ခင္ဗ်ားတို႔ တကယ္စိတ္၀င္စားလာရင္ေတာ့ ဘန္ ေကာက္မွာ စာေပျမတ္နိုးတဲ့ လူငယ္ေတြ ၊ ဦးဇင္းေတြကဖြင့္ထားတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ေတြ ရွိတယ္ဗ် ဘန္ေကာက္ျမိဳ႔ ပသူနမ္း နာေလးမွာ အလင္းေရာင္စာၾကည့္တိုက္ရွိတယ္၊ စကူ၀စ္ ၆၃ မွာ ဦးဇင္ေတြဖြင့္ထားတဲ့ ပညာပါရမီ စာၾကည့္တိုက္ရွိတယ္ ဘန္းေဘာ ပါကေပါင္စက္ရံုနားမွာ ယာယီစံေက်ာင္းဆိုျပီး လူ ငယ္ေတြဦးဇင္းေတြနဲ႔ေပါင္းျပီးဖ
က်ေနာ့ရဲ့ေမးခြန္းကို ကိုညီေအာင္သေဘာက် သြားသလို ေလးေလးနက္နက္စဥ္စားရင္း….
“က်ေနာ္ေလ့လားထားသေလာက္ဆိုရင္ေတ
၁.စာအုပ္ေတြကို ငွါးျပီးသက္မွတ္ထားတဲ့ ငွါးရမ္းပိုင္ခြင့္ရက္ထက္မေက်ာ္
၂.စာၾကည့္တိုက္မွာ ပံုမွန္လစဥ္ေၾကးေတြထည့္မယ္၊ အခြင့္သင့္ တိုင္ ကိုယ္ဖတ္ျပီးစာအုပ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ အသစ္ေတြလွဴ တယ္ဆိုရင္ စာၾကည့္တိုက္ကို ပိုမိုတိုးတက္ေစလိုတဲ့ ဆႏၵရွိသူ ျဖစ္တယ္။
၃.စာၾကည့္တိုက္မွာ စာအုပ္ေတြငွါးဖတ္ရံုသက္သက္ပဲမဟု
၄.စာၾကည့္တိုက္မွာ အသင္းသားတစ္ေယာက္လိုေနတာထက္ စာအုပ္ေတြကို မပ်က္စီးေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္ေပးမယ္၊ ျပဳျပင္ေပးမယ္ ၊မိမိပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း စာၾကည့္တိုက္မဟုတ္ေတာင္ စာဖတ္ခန္းေလးျဖစ္ေအာင္ ရိုးရိုးသာသားလုပ္မယ္ဆိုတဲ့သူက စာၾကည့္တိုက္ အေပၚမွာေရာ ပတ္၀န္းက်င္အေပၚမွာပါ တန္ဖိုးရွိတဲ့ စာေပ၀န္ထပ္း ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။
ဒီအခ်က္ေလးခ်က္ထဲက တစ္ခ်က္မွကိုယ္နဲ႔မကိုက္ညီနိုင္
ကိုညီေအာင္ရဲ့ ေျပာျပခ်က္က စာဖတ္အသင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ဘာမွမခတ္ပါလား က်ေနာ္ေတာ့ သူေျပာတဲ့ အခ်က္တစ္ခုမဟုတ္ ေတာင္အနည္းဆံုးႏွစ္ခုေတာ့ လုပ္မယ္လို႔ ေတြးေနတုန္း ကိုညီေအာင္ထပ္ျပီးစကားစလာတယ္။
“ဒါေပမဲ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုအေရးအျကီးဆံုးမွာ
အားလံုးကိုယ့္အခန္းကို လမ္းခြဲျပန္ၾကေတာ့ က်ေနာ့ဦး ေႏွာက္ထဲမွာ ကိုညီေအာင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြ ေဘာင္ဘင္ခတ္ေန တယ္၊စိတ္ေတြကလည္းတာေ၀းေျပးထြက္သ
အေရွ႕က လမ္းမျကီးကိုပဲၾကည့္ေနတာလား..?
လမ္းမကိုေၾကာ္ျပီးဟိုးအေ၀းကိုေမ
က်ေနာက်ေနာ္၏ မိတ္ေဆြမ်ားေရာ၊သူငယ္ခ်င္းမ်ားေ
စံဂ်ဴး မတ္ 26.2011(10.ေမ.2012)See More
· ·
Share